ชีวิตนักย่องเบา

กลางดึกคืนหนึ่ง นักย่องเบาฝีมือดีสบโอกาสเหมาะ สามารถเข้าบ้านเศรษฐีที่ไม่มีใครอยู่ได้ เขาค่อยๆย่องไปเรื่อยๆตามห้องต่างๆ แต่เขาก็ได้ยินเสียงที่แผดดังออกมาว่า  "โปลิศเห็นแกแล้ว โปลิศเห็นแกแล้ว"

แต่แล้วเสียงนั้นก็เงียบไป เจ้าตีนแมวจึงค่อยๆย่องต่อไป และแล้วก็มีเสียง "โปลิศเห็นแกแล้ว โปลิศเห็นแกแล้ว" ขึ้นอีกทีนึง

เจ้านักย่องเบาตัวดีจึงต้องหยุดกึกอยู่กับที่อีกหนนึง เพราะกลัวตำรวจจะมาเจอเขา เขามองไปรอบๆ และแล้วก็เหลือบไปเห็นกรงนกขุนทองอยู่ที่มุมห้อง เขาจึงกล่าวกับเจ้านกขุนทองว่า "นี่แกใช่ไหม ที่คอยตะโกนว่า 'โปลิศเห็นแกแล้ว โปลิศเห็นแกแล้ว' นะ"

"ใช่แล้ว ลูกพี่", เจ้านกตอบ

เจ้าตีนแมวเลยโล่งอกไป ก่อนจะหันไปถามเจ้านกตัวดีว่า "แล้วแกชื่ออะไรล่ะ"

"สมพงษ์จ้า" เสียงตอบจากเจ้านก

"ชื่อนกอะไรวะ งี่เหง้าชิบเป๋งเลย" ตีนแมวส่ายหัว "ไอ้คนปัญญาอ่อนหน้าไหนวะ ตั้งชื่อให้แกว่าสมพงษ์นะ?"

เจ้านกตอบ "ก็ไอ้คนปัญญาอ่อนที่ตั้งชื่อหมาร็อตไวเลอร์ตัวโตว่า 'โปลิศ' นั่นแหละ"